Η Νοτιοανατολική Ασία βιώνει μία από τις πιο έντονες περιόδους ακραίων καιρικών φαινομένων των τελευταίων ετών. Η Ινδονησία και οι Φιλιππίνες βρίσκονται στο επίκεντρο μιας διπλής κρίσης, καθώς πλημμύρες, κατολισθήσεις, τροπικές καταιγίδες και ηφαιστειακές εκρήξεις έχουν προκαλέσει δεκάδες θανάτους, χιλιάδες εκτοπισμούς και σοβαρές ζημιές σε υποδομές. Πέρα από τις φυσικές καταστροφές, αναδεικνύονται βαθύτερα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.

Η χώρα επηρεάστηκε από δύο διαδοχικά ακραία φαινόμενα: τον τυφώνα Ραγκάσα και την τροπική καταιγίδα Μπουαλόι. Ο απολογισμός είναι βαρύς: τουλάχιστον 12 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πάνω από 400.000 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Στην περιοχή Μπίκολ, σημειώθηκαν θάνατοι λόγω κατάρρευσης τοίχων και πτώσης δέντρων, ενώ στα νησιά Βισάγιας, οι πλημμύρες έπνιξαν ολόκληρες κοινότητες. Μαρτυρίες κατοίκων αποτυπώνουν το μέγεθος της καταστροφής. Μια γυναίκα ανέφερε ότι «το νερό ανέβηκε τόσο γρήγορα που δεν προλάβαμε να πάρουμε τίποτα». Άλλοι περιγράφουν πώς είδαν τα σπίτια τους να παρασύρονται από τα ορμητικά νερά, ενώ οι αρχές δυσκολεύονταν να ανταποκριθούν.

Η κοινωνική δυσαρέσκεια εντείνεται από καταγγελίες για διαφθορά, που αφορούν έργα αντιπλημμυρικής προστασίας τα οποία δεν υλοποιήθηκαν. Τοπικά μέσα αναφέρουν ότι δαπανήθηκαν σημαντικά ποσά χωρίς αντίκρισμα. Η αντιπολίτευση ζητά διερεύνηση, ενώ η κυβέρνηση δεσμεύεται για διαφάνεια και αποκατάσταση.

Οι Φιλιππίνες έχουν βιώσει επανειλημμένα καταστροφές που άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα στη συλλογική μνήμη. Το 2013, ο τυφώνας Χαϊγιάν προκάλεσε πάνω από 6.300 θανάτους, με την πόλη Τακλομπάν να ισοπεδώνεται. Η διεθνής βοήθεια ήταν τεράστια, αλλά η διαχείριση κρίθηκε ανεπαρκής, πυροδοτώντας πολιτικές αντιδράσεις. Το 2009, ο τυφώνας Οντόι προκάλεσε εκτεταμένες πλημμύρες στη Μανίλα και άφησε πίσω του περισσότερους από 700 νεκρούς, οδηγώντας σε αναθεώρηση του εθνικού σχεδίου αντιμετώπισης καταστροφών. Το 2019, ο σεισμός στο Μιντανάο ανέδειξε την ανάγκη για σεισμική θωράκιση των δημόσιων κτιρίων.

Στην Ινδονησία, οι έντονες βροχοπτώσεις προκάλεσαν πλημμύρες και κατολισθήσεις στη νήσο Ιάβα, με τουλάχιστον 21 θανάτους, ανάμεσά τους και ένα βρέφος. Στο χωριό Πετονγκριόνο, συνεργεία διάσωσης ανασύρουν σορούς από τη λάσπη, ενώ οι έρευνες συνεχίζονται σε κατεστραμμένα κτίρια και περιοχές κοντά σε ποτάμια.

Η έκρηξη του ηφαιστείου Λεουοτόμπι Λάκι-Λάκι στην Ανατολική Νούσα Τενγκάρα επιδείνωσε την κατάσταση. Η ηφαιστειακή τέφρα έφτασε σε ύψος περίπου 9 χιλιομέτρων, προκαλώντας διακοπές πτήσεων και κλείσιμο αεροδρομίων. Οι αρχές εξετάζουν τη μόνιμη μετεγκατάσταση χιλιάδων κατοίκων και σχεδιάζουν την ανέγερση νέων κατοικιών για τους πληγέντες.

Η Ινδονησία έχει επίσης βιώσει τραγικές στιγμές στο παρελθόν. Το 2004, το τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό προκάλεσε πάνω από 165.000 θανάτους στη Σουμάτρα. Το 2010, η έκρηξη του ηφαιστείου Μέριαπι άφησε πίσω του 350 νεκρούς, ενώ το 2018, ο σεισμός και το τσουνάμι στο Παλού προκάλεσαν περισσότερους από 4.300 θανάτους, αποκαλύπτοντας σοβαρές ελλείψεις στον συντονισμό των υπηρεσιών διάσωσης.

Οι Φιλιππίνες και η Ινδονησία συγκαταλέγονται στις πιο ευάλωτες χώρες παγκοσμίως σε φυσικές καταστροφές. Σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς, οι Φιλιππίνες αντιμετωπίζουν κατά μέσο όρο 20 τυφώνες κάθε χρόνο, ενώ η Ινδονησία διαθέτει πάνω από 130 ενεργά ηφαίστεια. Η τρέχουσα κρίση ξεπερνά τα συνηθισμένα επίπεδα, ενισχύοντας την ανάγκη για μακροπρόθεσμη στρατηγική πρόληψης.

Ο κλιματολόγος Αντρί Σουμπράντο από πανεπιστήμιο της Τζακάρτα σημειώνει ότι η αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών ενισχύει τις τροπικές καταιγίδες και τις ακραίες βροχοπτώσεις. Η γεωλόγος Εσπεράνσα Ρεγιές από τη Μανίλα επισημαίνει ότι η αποψίλωση των δασών και η άναρχη δόμηση αυξάνουν τον κίνδυνο κατολισθήσεων. Και οι δύο υπογραμμίζουν την ανάγκη για επενδύσεις σε έργα πρόληψης και εκπαίδευση των κοινοτήτων.

Η διεθνής κοινότητα έχει ήδη κινητοποιηθεί. Ο ΟΗΕ ανακοίνωσε την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας ύψους 15 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση προσφέρει τεχνική υποστήριξη και εξοπλισμό διάσωσης. Χώρες όπως η Αυστραλία και η Ιαπωνία στέλνουν εθελοντές και ιατρικό προσωπικό. Ο επικεφαλής του ΟΗΕ τόνισε ότι η αλληλεγγύη είναι απαραίτητη και ότι οι φυσικές καταστροφές δεν γνωρίζουν σύνορα. Η συλλογική δράση είναι κρίσιμη για την προστασία των ευάλωτων πληθυσμών.

Η τραγωδία υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη για ενίσχυση των συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης, εκπαίδευση των κοινοτήτων και επενδύσεις σε ανθεκτικές υποδομές, ώστε οι χώρες να μπορούν να ανταποκρίνονται αποτελεσματικά σε μελλοντικές φυσικές καταστροφές.

Πηγή φωτογραφίας 1: gr.euronews.com
Πηγή φωτογραφίας 2: worldenergynews.gr
Πηγή φωτογραφίας 3: fortunegreece.com